Rooibos is afkomstig van de Aspalathus Linearis plant, een plant uit de vlinderbloemenfamilie die alleen in Zuid-Afrika groeit. Rooibosthee, ook wel bekent als rooibosch, rode thee of redbush, is een kruidenthee en bevat dus geen cafeïne. Rooibosthee is een van de meest gezonde kruiden in de wereld. Deze plant komt alleen voor in de Zuid-Afrikaanse bergregio Cederberg. Het gebied ligt ten noorden van Kaapstad en grofweg halverwege richting Springbok, in de Westkaap kustprovincie.
Rond de 19e eeuw ontdekten de oorspronkelijke bewoners van de Cederberg, Zuid-Afrika dat ze een smaakvolle drank konden maken van de naaldachtige blaadjes van de Aspalathus Linearis plant. Begin 20e eeuw was er een Russische immigrant die de waarde van de rooibos begreep en besloot deze te verhandelen. Hij kocht de rooibos van de bewoners, verkocht het vervolgens door en liet zo de rest van de wereld kennis maken met de zachte, lichtzoete drank. Nog steeds is rooibos ongekend populair in de wereld, en met name in Zuid-Afrika zelf.
Rooibosthee is goed te gebruiken voor de aanvulling van antioxidanten en mineralen. Mineralen zoal calcium, kalium, magnesium, ijzer, zink, natrium, AHA-zuren, fluoride, koper en mangaan. Daarnaast zit rooibos ook nog eens bomvol polyfenolen. Al deze actieve inhoudsstoffen helpen tegen verschillende kwaaltjes. Hierbij kun je denken aan hooikoorts, astma en maagklachten, maar ook voor het gezond ouder worden en het versterken van slappe haren en breekbare nagels.
Rooibos is van nature niet rood, de blaadjes zijn namelijk groen. De blaadjes krijgen de rode kleur tijdens het verwerkingsproces. Deze thee wordt gemaakt door de naaldvormige blaadjes van de plant te plukken, te stampen en in de zon te oxideren. Tijdens deze laatste stap, de oxidatie, is het proces waarbij rooibos zijn smaak en aroma krijgt. In deze stap krijgt rooibos ook de kenbare roodbruine kleur.
Invloed van Nederland
Het oranje tintje wat aan de rooibos zit, komt door de geschiedenis met de Nederlanders. Voordat Nederland bekend was met deze thee werd door de plaatselijke bevolking de rooibos al geplant, geoogst en verwerkt. Dit werd gedaan door de “Bosjesmannen”, “Boesmans” (Afrikaans), of de “San” mensen wordt de rooibos dan al honderden dan wel niet duizenden jaren gebruikt.
Nederland kwam zich mengen met rooibos in 1652, wanneer de VOC een verversingspost had gesticht op Kaap de Goede Hoop (Kaapstad). De komst van de Nederlanders neemt een aantal cultuurkenmerken met zich mee, waaronder het drinken van thee. De vroege kolonisten begonnen, mede door de prijs, met het verrijken van thee met de inheemse Fynbos struiken (Aspalathus Linearis).
Rond 1700 ontdekten kolonisten dat in het Cederberg gebied dat met de fijne naaldachtige bladeren van de Aspalathus Linearis plant een lekkere en aromatische thee gemaakt kon worden. De eerste Nederlandse kolonisten begonnen met het drinken van rooibos als een alternatief voor de dure zwarte thee uit Europa. Van de Nederlanders dankt het dan ook haar naam. Rooibos is een modernisering van de originele spelling, Roodbosch.
